Αργά αργά θα γείρω
σαν μέρα που περνά
Στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω
σαν μέρα που περνά
Στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω
πρώτη φορά
Οι ανάσες και τα χέρια
τα λόγια, τα κορμιά
οι αναστεναγμοί του κόσμου
οι αναστεναγμοί του κόσμου
και τα γέλια
τώρα θα γίνονται ξανά.
τώρα θα γίνονται ξανά.
Γλιστράμε και περνούμε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε
να δούμε
μες τη ζωή εσύ κι εγώ.
μες τη ζωή εσύ κι εγώ.
Τα χρόνια θα μας λιώσουν
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες
πριν τελειώσουν
μόνο το φως.
μόνο το φως.
